نیمه شعبان سالروز میلاد مسعود قطب عالم امكان آخرین خلیفه پروردگار، حضرت بقیه‌الله‌الاعظم (اروحنا فداه) می‌باشد. آن حضرت پس از ولادت به سجده افتاده و فرمودند: اشهد ان لا اله الا الله و ان محمداً رسول الله و ان ابی امیرالمؤمنین، سپس نام‌های مبارك امامان را یك به یك شمردند تا به خود رسیدند و آنگاه برای ظهور خویش دعا كردند.
امام عصر(علیه السلام) وجود مقدسی است كه خداوند به دست با كفایت ایشان جهان را پر از عدل و داد می‌نماید. امام مهربانی كه تمام خیرات و بركات و نعمت‌هایی كه خدای متعال به بندگان خویش عطا می‌فرماید، به یمن ایشان است.
حضرت امام موسی‌ابن‌جعفر(علیهما السلام) درباره غیبت امام عصر و حال مومنان در آن دوره اندوه‌بار چنین می‌فرمایند: «یغیب عن ابصار الناس شخصه، ولا یغیب عن قلوب المومنین ذكره» (شخص او از دیدگان مردم غایب می‌گردد ولی یادش از دل‌های مومنین نمی‌رود.)
دوران ظهور آن امام مهربانی، دوران صلح و صفا و امنیت و آسایش برای همه جهانیان است و مذهبی را كه خدا می‌پسندد در جهان حاكم خواهد كرد.
ما شیعیان باید خاضعانه و خاشعانه برای ظهور آن حضرت دعا كنیم، همواره به یاد ایشان باشیم و بدانیم كه آن حضرت ناظر بر رفتار و كردار ما هستند و از اعمال صالح ما خوشحال و از گناهانمان اندوهگین و آزرده خاطر می‌شوند. شایسته است كه همواره در جهت خشنود كردن آن حضرت بكوشیم. توسل مداوم به امام زمان علیه السلام و خواندن دعای عهد و زیارت آل یس سرمایه‌ای گرانبهاست كه باید آن را غنیمت شماریم.
امام عسكری (علیه السلام) خطاب به فرزند عزیز خود امام عصر (عجل الله فرجه الشریف) می‌فرماید: «و اعلم ان قلوب اهل الطاعه والاخلاص نزع الیك مثل الطیرالی اوكارها» (و بدان كه دل‌های اهل طاعت و اخلاص به سوی تو پر می‌كشد آنگونه كه پرندگان به لانه‌های خود می‌روند.)
ظهور؛ پیدایی نتیجه آفرینش و ثمره برانگیختن پیامبران روایات عامه و خاصه نسبت به آن حضرت {امام زمان} به حد تواتر است. ابوالحسن ابری ـ كه از بزرگان علمای عامه است ـ می‌گوید: «به تحقیق اخبار متواتر و مستفیض شده است به كثرت راویان آن اخبار از مصطفی (ص) در مهدی و اینكه او از اهل بیت آن حضرت است و هفت سال حكومت می‌كند و زمین را پر از عدل می‌كند و عیسی(ع) خروج می‌كند، پس او را به قتل دجال كمك می‌كند و او بر این امت امامت می‌كند و عیسی پشت سر اوست.»
شبلنجی در نور الابصار می‌گوید: «اخبار از پیغمبر(ص) متواتر است كه آن حضرت از اهل بیت اوست و او زمین را پر از عدل می‌كند.» ابن ابی‌الحدید می‌گوید: «و به تحقیق اتفاق فرق از مسلمین همگی واقع شده است بر اینكه دنیا و تكلیف منقضی نمی‌شود مگر بر آن حضرت.» زینی دحلان می‌گوید: «و احادیثی كه در آن احادیث ذكر ظهور مهدی(عج) آمده است بسیار متواتر است.»
تحریر خصوصیات و مزایای آن حضرت در این مختصر نمی‌گنجد، ولی به چند خصوصیت كه در روایات عامه و خاصه آمده است اشاره می‌شود:
در نماز جماعت تقدم با افضل است، چنان كه در روایت عامه و خاصه آمده «امام القوم و افدهم فقدموا افضلكم» و هنگام ظهور آن حضرت و قیام حكومت حقه او عیسی بن مریم از آسمان به زمین می‌آید و بر طبق روایات عامه و خاصه به آن حضرت اقتدا می‌كند. او كسی است كه از كلمه‌الله و روح‌الله و محبی موتی به اذن‌الله و رسول خدا صاحب عزم خدا افضل و وجاهتش نزد خدا، و قربش به ساحت ذوالجلال است، عیسی بن مریم او را امام خود قرار می‌دهد و به زبان او با خدا سخن می‌گوید.
گنجی در البیان بعد از اعتراف به صحت اخبار وارده در امامت آن حضرت در نماز و جهاد، و اجماعی بودن این تقدم و امامت، با بیان مفصلی ثابت می‌كند كه آن حضرت به ملاك این امامت از عیسی افضل است.
در عقد الدرر باب اول از سالم اشل روایت می‌كند كه گفت: شنیدم از ابی‌جعفر‌محمد‌بن‌علی‌الباقر(ع) كه می‌گوید: «موسی(ع) نظر كرد در نظر اول به آنچه به قائمآلمحمد(ص) عطا می‌شود، پس موسی گفت: پروردگارا مرا قائمآلمحمد قرار بده، به او گفته شد كه او ذریه احمد است، در نظر دوم هم مثل همان را یافت و همچنان درخواست كرد، و همان پاسخ را شنید، در نظر سوم هم مانند آن را دید و همچنان گفت و همان جواب را شنید.» با آنكه موسی‌بن‌عمران پیغمبر صاحب عزم خدا و كلیم‌الله است «و كلم‌الله موسی تكلیما» و خداوند او را با نه آیه مبعوث كرد «و لقد آتینا موسی تسع آیات بینات» و مقرب درگاه باری تعالی است «و نادیناه من جانب الطور الایمن و قربناه نجیا» آیا چه مقام و منزلتی برای آن حضرت دید كه آرزوی آن داشت و سه مرتبه درخواست كرد؟
آرزوی موسی‌بن‌عمران مقام آن حضرت را واقعیتی است كه نیاز به حدیث و روایتی ندارد، زیرا تنها امامت آن حضرت برای پیغمبر صاحب عزمی مانند عیسی در نماز، برای آرزوی این مقام كفایت می‌كند، گذشته از این نتیجه آفرینش عالم و آدم و ثمره برانگیختن تمام انبیا از آدم تا به خاتم در چهار امر خلاصه می‌شود:
الف- اشراق نور معرفت و عبادت خدا بر عرصه گیتی كه ظهور «و اشرقت الارض بنوربها» است.
ب- احیای زمین به حیات علم و ایمان كه بیان «اعلموا ان الله یحی الارض بعد موتها» است.
ج- حكومت حق و زوال باطل كه تجلی «و قل جاء الحق و زهق الباطل ان الباطل كان زهوقا» است.
د- قیام عموم ناس به قسط و عدل كه علت غاییه ارسال جمیع رسل و انزال جمیع كتب است «لقد ارسلنا رسلنا بالبینات و انزلنا معهم الكتاب و المیزان لیقوم الناس بالقسط» و ظهور تمام این آثار به دست قائم آل محمد (عج) است. «یملا الارض قسطا و عدلا كما ملئت جورا و ظلما» و این مقامی است كه آرزوی تمام انبیا از آدم تا به عیسی است.
عنوان آن حضرت در روایات عامه و خاصه خلیفه‌الله است «یخرج المهدی و علی راسه غمامه فیها مناد ینادی هذا المهدی خلیفه‌الله فاتبعوا» و به مقتضای اضافه خلافت به اسم مقدس الله وجود آن حضرت آیت جمیع اسمای حسنی است. علو مقام آن حضرت از مقام اصحاب آن حضرت روشن می‌شود كه نمونه‌ای از آن در روایات خاصه این است: «عدد آنان عدد اهل بدر، و بر آنان شمشیرهاست، بر هر شمشیری كلمه‌ای نوشته شده كه مفتاح هزار كلمه است» و در روایات عامه روایت صحیحه‌ای است به شرط بخاری و مسلم كه حاكم نیشابوری در مستدرك و ذهبی در تخلیص نقل كرده و قسمتی از آن این است كه «لایستوحشون الی احد و لا یفرحون باحد یدخل فیهم علی عده اصحاب بدر لم یسبقهم الاولون و لا یدركهم الاخرون و علی عده اصحاب طالوت الذین جاوزوا معه النهر» آیا اگر آنان كه در ركاب او و تابع اویند دارای مقام قرب خاص به سابقین باشند «و السابقون السابقون اولئك المقربون» و در پیشی گرفتن به كمالات، آخرون به گرد آنان نرسند، پس مقام مولا و آقای آنان كه باب الله و دیان دین‌الله و خلیفه‌الله و ناصر حق‌الله و حجت‌الله و دلیل‌الله است، چه خواهد بود؟
امام زمان؛ امام مهربانی
مقایسه تصویری اسمارتفونهای Google Pixel گوگل